zondag 8 oktober 2017

Zondag: bij-tank-dag

Het is nauwelijks bekend - maar Frankrijk kende na de Eerste Wereldoorlog ook haar soort Weimar Republiek (zowel politiek als artistiek),  gedomineerd door sterke tegenstellingen tussen 'links' en 'rechts'...  Naast haar streven tot het bekomen van een maximale schadevergoeding (recuperatie Elsas, bezetting Ruhrgebied) vanwege de verliezer Duitsland, moest conservatief Frankrijk na 1918 kost wat kost nationalisme en patriottisme 'oppompen', uit schrik voor de toenemende populariteit van het communisme vanuit het revolutionaire Rusland (ooit lid der "Entente" en nu dus tegenstander), maar ook met de oorlogsmoeheid en het ongenoegen van de muitende Franse soldaten aan het front, en het 'avontuur' met de antimilitaristische socialisten en pacifisten (hun krant, de "Bonnet Rouge" bleek gesponsord door de Duitse socialisten...) nog vers in het geheugen - tegen de socialistische internationale solidariteit van Franse en Duitse arbeiders..
De verkiezingen van 1919 (met voor de socialisten een programma van de linkse voorman Léon Blum) noodzaakte vanuit het centrum en rechtse kamp een propagandaslag via gevouwen postkaart-pamfletten om de populaire Franse socialistische partij de wind uit de zeilen te nemen (zie detail-illustraties). Dit speculeren op het patriottisme van de Franse oorlogsveteranen ("poilu's")  of proletariërs ("prolo's")  had succes en de socialisten verloren de helft van hun stemmen... Hun nederlaag leidde tijdens het Congres van Tours (1920) tot de splitsing van het linkse kamp (de "Section Française de l'Internationale Ouvrière") in 'sociaaldemocraten' (blijvende aanhangers Tweede Internationale onder leiding van Léon Blum die dank zij zijn "Cartel des Gauches" in 1924 de parlementsverkiezingen zouden winnen) en 'communisten' (aanhangers van de Derde internationale of "Comintern" uit 1919). Na in de loop van het Interbellum interne meningsverschillen bijgelegd te hebben, slaagde het linkse kamp in Frankrijk een unie te bewerkstelligen tegen het toenemend fascisme wat in 1936 (opnieuw) met  Léon Blum zou leiden tot  het beroemde "Front Populaire" (volgens de door Rusland voorgestelde Volksfront-tactiek) dat de parlementsverkiezingen van 1936 zou winnen. Blum werd premier. In 1938 eindigde het linkse experiment in Frankrijk echter voortijdig en regeerden er weer conservatieve kabinetten...
(verzameling Guido Deseijn alias Leflamand)